11 februari 2016
Na al dat gepraat, even wat anders
WAAAARR ben ik eigenlijk mee bezig? Een update…
OverUIT de Kunst
Eergisteren kwam het team van ‘OverUIT de Kunst’ over de vloer, om opnames te maken voor de nieuwste uitzending.
Zo’n item vraagt natuurlijk ook actie, dus heb ik ter plekke aan mijn nieuwste schilderij gewerkt.
Spannend.
Vooral omdat ik NOOIT, maar dan ook NOOIT (meer) een onaf werk laat zien.
Aan niemand. In het verleden heeft mij dat namelijk wel eens flink dwars gezeten in het proces.
Dan was de magie eruit… de bubbel waar ik in zit totdat het werk – in mijn ogen – helemaal af was.
Na de vraag of ik ter plekke wat wilde schilderen, ben ik even uit die bubbel gestapt en heb een uitzondering gemaakt. Ik weet gelukkig dat ik dat bij dit werk kan doen. Sommige werken hebben dat.
En ik geef toe: Dat was best een grote stap. Want dat was niet voor één paar ogen, maar die van heel Overijssel.
Bij deze gun ik jullie dan ook vast een héél klein tipje van de sluier.
Nieuwsgierig geworden? Nog even geduld, ik laat het weten zodra de uitzending online is…
The owl, that calls upon the night
Onderstaand werk is net droog, en af. Gemaakt voor de komende tentoonstelling bij de KunstSalon, met thema ‘Utrecht’.
Oeffff veel zwart!! In het verleden ben ik altijd voorzichtig geweest met het gebruiken van deze niet-kleur. Nu lijkt het wel of ik even een inhaalslag maak.
Is dat de invloed van Nederland?
Hoe dan ook, het is momenteel even zo. En ik ontdek dat, ook in zwart… veel nuances voorkomen. Een mooie zoektocht.
Portret met herfststijlloos
Afgelopen weken mocht ik ook werken aan een opdracht. Even iets heel anders; een kleurig familieportret.
Het was leuk om te doen, en bovendien word ik er erg blij van als een werk zo dankbaar in ontvangst wordt genomen als bij deze mensen!
En dan gisteren!
Gisteren was de opening van Rotterdam Contemporary. Het was een drukte van jewelste.
Er werd als een zotte kunst gekeken en gekocht, champagne gedronken, geparadeerd, gepraat en nog eens gepraat. Het was geweldig om er een avond te zijn, maar ik ben ook altijd net zo blij als ik weer terug ben op de plek waar het werk ontstaan is, mijn fijne atelier.
Mijn Part-time Saviours hebben er een prominente plek gekregen in het middenpad van de beurs, maar ze voelen zich er wel een beetje opgeprikt.
Wil jij ze even een hart onder de ridder-riem steken… of gewoonweg lekker genieten van kunst en de jaarlijkse Art-Rotterdam-don’t-miss-it sfeer?
Namens galerie Vonkel mag ik jullie deze gratis toegangskaarten aanbieden.
De beurs loopt nog tot en met zondag 14 februari!
En kom even bij stand 71 kijken, dat vinden ze leuk… :)
Mooie kunstgroet! Karin
Sorry, the comment form is closed at this time.