Unieke dierbaren worden eender

Recensie van expositie ‘Portraits’ in De Limburger, vrijdag 1 februari 2013. Door Thijs Lenssen

Galerie Judy Straten in Horst toont momenteel bijna zestig portretten – genoeg om een museumzaal mee te vullen. De meeste, 41 om precies te zijn, zijn echter miniportretten van gemiddeld tien bij tien centimeter, die als een verzameling bij elkaar hangen. Ze zijn gemaakt door Karin Hoogesteger en hebben de titel My dearest.
Inderdaad komen ze over als afbeeldingen van dierbaren (geliefden, familie, huisdieren, idolen?), wat nog benadrukt wordt door de vaak sierlijke lijstjes. Ze zouden in een willekeurige woonkamer op de kast kunnen staan; het bijbehorende boekje is als een fotoalbum. Het idee erachter is te laten zien hoe unieke individuen in een persoonlijke collectie eender, gelijk worden.
Hoe anders zijn de portretten van Lique Schoot. De kunstenares was tevens het model; het zijn zelfportretten, momentopnames van wisselende stemmingen. Geschilderd in olieverf op een bijna fotografische manier, in zwart-wit, waarbij het gezicht, dat het hele doek beslaat, je indringend aankijkt, met minieme veranderingen van ogen, neus en mond.
In scherp contrast met deze realistische schilderijen staan de portretten van Roza Oudgenoeg. Als ze al verwijzen naar bestaande personen, dan zullen ze nauwelijks herkenbaar zijn. Het zijn abstracte, van pijn en emotie doortrokken gezichten. De vette, grillige verfstreken zorgen voor een mooie reliëfstructuur. Ook deze werken zijn betrekkelijk klein, in tegenstelling tot het schilderij Feeder verderop, een zwevende, dikke dame die de zoveelste lekkernij krijgt aangereikt. De vreemde personages op twee schilderijen van Simone Hooymans zijn om een andere reden onherkenbaar: ze dragen een astronautenhelm. Het ene houdt een uitgemergelde hond (of wolf) op de schoot, het andere heeft een hertengewei boven het hoofd. De van de natuur vervreemde mens lijkt hier het thema te zijn. Bij elkar vormen de schilderijen studies in stijlen en technieken, ingegeven door verschillende motieven.
De variatie is groot. Welke portretten beklijven het beste? De astronauten en twee werken van Karin Hoogesteger die losstaan van haar miniportretten: Chicory, een zacht portret van een exotisch liefdespaar, met blauwe cichorei (symbool van trouw) in hun handen, en Oh!, een verdrietig meisje in rood.

Foto artikel: My Dearest (no 33), Karin Hoogesteger

Portraits is nog te bezoeken tot en met 3 maart 2013. (Op 9 en 10 feb gesloten ivm carnaval)
Meer over de expositie ‘Portraits’