Karin Hoogesteger volgde de kunstacademie ArtEZ in Kampen, thans Zwolle.

Ze verhuisde in 2014 naar Spanje en woont sinds 2015 weer in Nederland. Tot 2014 waren er hoofdzakelijk mensen te zien in haar schilderijen. Maar in Spanje werd ze geinspireerd door haar omgeving en begon situaties uit het dagelijkse leven te schilderen.

Het licht en de zon van Zuid-Spanje had een grote invloed op deze verandering. Ook het kleurgebruik veranderde.

Sinds ze weer terug is in Nederland, blijven zowel de mensen als de omgeving belangrijke onderwerpen van haar schilderijen en reist ze regelmatig terug naar Spanje om te schilderen.

 

 

Tekst Judy Straten (Galerie Judy Straten)

In 2006 ben ik voor het eerst in aanraking gekomen met het werk van Karin Hoogesteger. Wat mij in het werk  aantrok was de zachtheid en mystiek, maar ook de opbouw. Letterlijke diepte en gelaagdheid, gebruikmakend van het pure linnen, papier, acryl en houtskool.

De verhalen die Karin met haar schilderijen vertelt zijn niet direct te doorgronden. De voorstellingen zijn meestal bijna vrolijk, lief of naïef te noemen. Als toeschouwer moet je door de lagen heen willen gaan, en al snel besef je dat er een diepere betekenis  aan ten grondslag ligt. De symboliek ligt soms verscholen in letterlijke symboliek weergegeven door geometrische vormen die als een patroon over de voorstelling zijn geschilderd. Soms ervaar je de symboliek doordat je bij het aanschouwen van het werk een rilling door je lijf krijgt waar je niet direct de vinger op kunt leggen. Een onderhuids gevoel waarbij je instinctief weet dat het schilderij meer voorstelt dan alleen de weergave van een lieftallig portret van een kind. En soms is het  terug te vinden in voorwerpen of dieren, maar altijd ga je jezelf afvragen waarom, wat, wie…